Poinformowanie dziecka o chorobie nowotworowej

Sugestie od osób, które przeżyły raka i ich dzieci

Powiedzenie dziecku, że masz raka, może być bardzo zniechęcającym zadaniem - trudno jest wiedzieć, ile lub niewiele powiedzieć i kiedy to zrobić. Na szczęście w dzisiejszych czasach istnieje wiele zasobów internetowych napisanych przez specjalistów ds. zdrowia i dzieci.

Pomijając profesjonalne porady, miło jest również usłyszeć z pierwszej ręki od innych rodziców - jak sobie z tym poradzili? Co sprawdziło się w ich rodzinie, a co zrobiliby inaczej?

Oto kilka przemyśleń, refleksji i sugestii od innych rodziców w świecie online, którzy już odważyli się powiedzieć swoim dzieciom o diagnozie raka:

"Daj swojemu dziecku swobodę nadania rakowi własnego imienia

Ann Marie Otis opowiada o tym, jak jej czteroletni syn Jack określił jej diagnozę jako "głupi, głupi rak piersi" (co zainspirowało również nazwę jej strony internetowej). Słowa te, zwykle uważane za niegrzeczne w ich domu, były w tym przypadku dozwolone, ponieważ Otis uważała, że ważne jest, aby Jack mógł swobodnie wyrażać siebie i swoje uczucia na swój własny sposób.

"Rozważ poczekanie do czasu opracowania planu leczenia

Gabby Spear i jej mąż postanowili poczekać z powiedzeniem o chorobie swoim trzy- i sześciolatkom do miesiąca po jej zdiagnozowaniu, ponieważ chcieli najpierw mieć jasny plan. Chcieli móc powiedzieć: "oto, co mam, oto, co to oznacza i oto, co zamierzamy z tym zrobić".

"Zaangażuj szkołę dziecka

Australijska blogerka JoWallace zwróciła siędo nauczycielki swojego siedmioletniego Charliego po zdiagnozowaniu u niego raka szyjki macicy w stadium 4. Skończyło się na zaproszeniu jej lekarza, aby opowiedział o raku całej klasie Charliego; o tym, czym jest, a czym nie jest, o tym, że nie jest zaraźliwy, a jeśli zostanie wcześnie wykryty, można go leczyć. To nie tylko wzmocniło społeczność szkolną we wspieraniu Charlie, ale także otworzyło szansę dla innych dzieci na rozmowę o raku i odegrało ważną rolę w demistyfikacji choroby również dla nich.

"Niektóre rzeczy powinny pozostać normalne

Kiedy JenSinger zapytała swoich dwóch synów (wówczas ośmio- i dziesięcioletniego), co było dla nich pomocne podczas choroby chłoniaka, odpowiedzieli, że spędzanie czasu z ich zwykłymi przyjaciółmi było znaczące, ponieważ czuli, że rodziny, w których domach nigdy wcześniej nie byli, starały się być wyjątkowo miłe, a to sprawiało, że czuli się godni współczucia.

"Pozwól dziecku pomagać, jeśli chce

Przeżywająca raka trzustki ToniaSmith zaleca powierzanie dzieciom obowiązków, które mogą wykonywać w domu, ponieważ może to pomóc im poczuć, że mają kontrolę nad sytuacją i zrobić coś, co pomoże im w walce z chorobą.

"Nie cenzuruj swojego dziecka

April Steams opowiada, jak jej czterolatka mówiła każdemu, kogo spotkała, że jej matka ma raka. Od ludzi w parku, przez sprzedawców w sklepie spożywczym, po inne mamy w bibliotece, "nie szukała współczucia - po prostu musiała o tym porozmawiać".

"To w porządku, że Twoje dziecko widzi Cię w trudnej sytuacji

Przeżyła raka piersi i była nauczycielka Nancy Stordahl uważa, że nadopiekuńczość dzieci może być bardziej szkodliwa na dłuższą metę. Pozwalanie dzieciom od czasu do czasu zobaczyć swoją wrażliwą stronę może pomóc im poczuć, że wyrażanie własnych uczuć smutku i frustracji jest w porządku.

I wreszcie...

"Pamiętaj, że każde dziecko jest inne

Podobnie jak w przypadku każdego dziecka, nie ma jednego uniwersalnego podejścia, a ty jako rodzic najlepiej znasz swoje dziecko. Emma Young powiedziała każdemu ze swoich dzieci w różnym wieku różne rzeczy: "Musisz zrobić to, co jest odpowiednie dla Ciebie i Twojej rodziny, nigdy nie ma podręcznikowej odpowiedzi".

Dalsze zasoby

Artykuły różnych organizacji zajmujących się rakiem

Amerykańskie Towarzystwo Walki z Rakiem

Dana-Farber Cancer Institute

Cancer Council NSW

Strony internetowe

Rodzicielstwo w chorobie nowotworowej - Strona internetowa z zasobami i artykułami napisanymi dla rodziców chorych na raka przez rodziców, którzy sami przeżyli raka.

Canteen - ta australijska organizacja ma na swojej stronie internetowej specjalną sekcję przeznaczoną dla nastolatków, u których rodziców zdiagnozowano raka, zawierającą łatwe do zrozumienia informacje.